Μίκαελ Σουμάχερ: ο στερνός αποχαιρετισμός
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ F1GP ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ 18ος ΓΥΡΟΣ
Ο στερνός αποχαιρετισμός
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΦΑΜΠΡΙΤΙΣΙΟ ΛΑΖΑΚΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
O Φερνάντο Αλόνσο στέφθηκε στη Βραζιλία για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά Πρωταθλητής, όντας ο μοναδικός πιλότος της καινούργιας γενιάς που κατάφερε να νικήσει σε μάχη τίτλου τον Μίκαελ Σουμάχερ! Ωστόσο, ο επτά φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής δεν είχε σκοπό να εγκαταλείψει έτσι απλά το σπορ στο οποίο κυριάρχησε επί σειρά ετών...
Το τελευταίο αγωνιστικό σαββατοκύριακο του 37χρονου έδειξε από την αρχή ότι δεν επρόκειτο να είναι εύκολο: το Σάββατο, στο τρίτο σκέλος των κατατακτήριων δοκιμών, ένα πρόβλημα στο σύστημα τροφοδοσίας της Ferrari τον εμπόδισε να σημειώσει χρόνο και αναγκάστηκε να παραταχθεί μόλις 10ος στην εκκίνηση. Στη συνέχεια, μαχόταν για την 5η θέση, όταν προέκυψε η αστοχία του ελαστικού του (στον 8ο γύρο), η οποία τον έριξε στην τελευταία θέση, σχεδόν ένα γύρο πίσω και 40 δλ. μετά τον προτελευταίο! Μπορεί ο Μίκαελ να διέθετε μακράν το καλύτερο μονοθέσιο της ημέρας, ωστόσο στον τελευταίο του αγώνα έπρεπε να παλέψει σκληρά για να αναρριχηθεί στην κατάταξη. Ίσως κανείς δεν ήθελε να τον δει να επικρατεί με την ευκολία με την οποία εντέλει νίκησε ο Μάσα. Επρόκειτο για την τελευταία του εμφάνιση στη Formula 1 και ο κόσμος ήθελε να δει για τελευταία φορά μια επίδειξη του μεγάλου ταλέντου του, ένα δείγμα των ικανοτήτων που τον ανέδειξαν στον κορυφαίο πιλότο. Στο μέσο του αγώνα είχε ήδη φτάσει στην 8η θέση και οι μάχες του με τους προπορευομένους του στη συνέχεια ήταν άκρως θεαματικές, με το Γερμανό να προσπερνά από την εσωτερική, την εξωτερική ή ακόμη και να τρομοκρατεί τους αντιπάλους του, οδηγώντας τους στο λάθος! Οι πιο εντυπωσιακές στιγμές ήταν, φυσικά, η τελευταία του μάχη, για την 4η θέση, με τον άνθρωπο που θα τον αντικαταστήσει στη Scuderia, τον Κίμι Ράικονεν. Ο Φινλανδός προσπάθησε απεγνωσμένα να κλείσει την «πόρτα», ωστόσο ο Σουμάχερ πραγματοποίησε το τελευταίο προσπέρασμά του στη Formula 1 τρεις γύρους πριν από τον τερματισμό, «στριμώχνοντας» τη Ferrari του σε ένα κενό που υπερέβαινε μόλις κατά μερικά... εκατοστά το μετατρόχιο της 248 F1.
Δεν κατέκτησε τον 8ο τίτλο της καριέρας του, αλλά, ύστερα από τόσες επιτυχίες, τι σημασία έχει; Ήταν σε θέση, στα 37 του χρόνια, να παλέψει με απαράμιλλο πείσμα μέχρι την τελευταία στροφή, ακόμη και αν δεν διακυβευόταν η νίκη! Ακόμη και σε ένα τόσο φορτισμένο συναισθηματικά σαββατοκύριακο, ο Σουμάχερ παρέμεινε ψύχραιμος, παρΆ όλα τα απρόοπτα που του συνέβησαν, και μετά τον τερματισμό έσπευσε να συγχαρεί τον Μάσα για τη νίκη του και τον Αλόνσο για τον τίτλο. Εξαφανίστηκε στα παρασκήνια, χωρίς, ίσως, να έχει συνειδητοποιήσει πλήρως ότι δεν αποτελούσε πλέον πιλότο της Formula 1. Είχε αποχωρήσει ολοκληρωτικά από το σπορ του οποίου διατηρούσε την κορυφή για περισσότερο από μια δεκαετία, θέτοντας τα στάνταρντ σε δυσθεώρητα ύψη. Aπό το σπορ το οποίο ο ίδιος βοήθησε να ανέβει σε ακόμη ψηλότερα επίπεδα απήχησης.
Φυσικά, η Formula 1 θα συνεχίσει την πορεία της. Ωστόσο, χωρίς αυτόν θα είναι κατά πολύ φτωχότερη, καθώς λίγοι άνθρωποι κατάφεραν να ταυτίσουν το όνομά τους με το θεσμό κατά τον τρόπο που το πέτυχε αυτός. Η απόλυτη αφοσίωσή του στο «επάγγελμά» του απέφερε καρπούς που η Formula 1 γευόταν για πρώτη φορά, καθώς κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του την πιο ιστορική ομάδα του θεσμού και να την ανυψώσει σε ένα επίπεδο το οποίο έκανε την κάθε του νίκη να μοιάζει εύκολη υπόθεση... Η κυριαρχία που απόλαυσε όλα αυτά τα χρόνια δεν οφειλόταν αποκλειστικά στην ανωτερότητα των μονοθεσίων της Ferrari ή στην οδηγική του υπεροχή. Η προσέγγισή του προς το αντικείμενο ήταν αυτή που ουσιαστικά έκανε τη διαφορά όλα αυτά τα χρόνια, καθώς με τον τρόπο που λειτουργούσε είχε τη δυνατότητα να ωθήσει μια ομάδα να μετατραπεί σε υπόδειγμα επαγγελματισμού και, φυσικά, σε σημείο αναφοράς για όλους τους υπολοίπους.
Ύστερα από 250 αγώνες και 15 σεζόν, είχε το σθένος στην τελευταία του αναμέτρηση να ευχαριστηθεί την ίδια τη μονομαχία, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Αποδέχθηκε την ύστατη ήττα του με απίστευτη ψυχραιμία και ενώ είχε ταυτόχρονα επιδείξει αρκετές φορές εντός της φετινής σεζόν τον... Μίκαελ Σουμάχερ που η πλειονότητα των ακολούθων του σπορ λάτρεψε για τόσα χρόνια. Είχε καταφέρει να βρει τα κίνητρα να δώσει άλλη μια μάχη, για μια ακόμη σεζόν, στα 37 του χρόνια, χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να αποδείξει οτιδήποτε. Έφυγε όντας στην κορυφή, αφού κατέκτησε ισάριθμες νίκες με το φετινό παγκόσμιο πρωταθλητή, και, ταυτόχρονα, ήταν απόλυτα ήρεμος καθΆ όλη τη διάρκεια της ψυχοφθόρας αυτής διαδικασίας, επιδεικνύοντας αποφασιστικότητα όχι μόνο στο κυνήγι ενός τίτλου αλλά και στην υποστήριξη μιας σίγουρα δυσάρεστης απόφασης. Ο αποχωρισμός του σπορ που του χάρισε τόσο πολλές συγκινήσεις και τόση αναγνώριση στα μάτια των οπαδών του δεν είναι εύκολος, γεγονός που έχει ωθήσει πολλούς στο παρελθόν να υπερεκτιμήσουν τις δυνατότητές τους στη δύση της καριέρας τους και να αμαυρώσουν μόνοι τους την εικόνα τους, επιμένοντας όταν πλέον δεν είχε νόημα. Ο Σουμάχερ δεν παρασύρθηκε σε ανάλογες ματαιοδοξίες. Πάλεψε με αξιώσεις μέχρι το τέλος και εντέλει νίκησε, ακόμη και χωρίς να κατακτήσει τον τίτλο!_ Φ. Λ.